DI (z angielskiego Disposable Income) to wskaźnik dochodu dyspozycyjnego gospodarstwa domowego. Dochód dyspozycyjny to kwota, która pozostanie kredytobiorcy po opłaceniu wszystkich zobowiązań finansowych. Współczynnik ten wyliczany jest przy okazji badania zdolności kredytowej osób wnioskujących o kredyt. Jest jednym z kryteriów decyzji banku o przyznaniu kredytu, gdyż wskazuje, czy kredytobiorca będzie mógł regulować raty kredytu, i czy to zobowiązanie nie będzie zbyt niebezpieczne dla jego budżetu domowego.
Wskaźnik dochodu dyspozycyjnego DI kalkuluje się poprzez odjęcie od dochodu netto kredytobiorcy wszystkich jego zobowiązań finansowych - tj. rat wnioskowanego oraz innych kredytów, a także m.in. kosztów utrzymania mieszkania (opłaty za media, czynsz) czy samochodu, abonamentu telefonicznego, alimentów itp. Przykładowo, jeśli dochód netto osoby ubiegającej się o kredyt wynosi 3 tys. zł, łącznie na życie oraz mieszkanie, samochód itp. wydaje 2 tys. zł, a rata wnioskowanego kredytu wyniosłaby 400 zł, to wskaźnik DI wyniesie 600 zł.
Ze wskaźnikiem dochodu dyspozycyjnego powiązane są także inne współczynniki. Jednym z nich jest wskaźnik TDR, czyli Total Debt Ratio. To wyrażony w procentach stosunek łącznych obciążeń finansowych budżetu domowego kredytobiorcy, do ich dochodu netto.
Innym istotnym współczynnikiem jest wskaźnik DTI, czyli Debt To Income. W jego przypadku sprawdza się, jaką część dochodu netto pochłaniają same obciążenie kredytowe, a więc raty zobowiązań.
Każdy bank indywidualnie określa minimalny akceptowalny przez siebie poziom wskaźnika DI, TDR czy DTI. Do niedawna minimalna wysokość wskaźnika DTI była regulowana rekomendacją Komisji Nadzoru Finansowego, i wynosiła 50 proc. dla osób o dochodach poniżej średniej krajowej i 65 proc. dla pozostałych osób. Obecnie jednak nie ma tak sztywnych regulacji, gdyż rekomendacja uległa zmianie. Teraz każdy bank powinien sam określać minimalny akceptowalny poziom wskaźnika DTI (chociaż banki powinny szczególną uwagę zwracać na przypadki, gdy jest on wyższy od 40 proc. średniego dochodu w danym regionie).