Jednostka rozrachunkowa to umowna jednostka udziału w wartości aktywów netto Otwartego Funduszu Emerytalnego. Do OFE trafiają składki emerytalne, które po pobraniu stosownych opłat Fundusz zostają przeliczone na jednostki rozrachunkowe po ich wartości na dany dzień.
Liczba posiadanych jednostek rozrachunkowych jest miarą udziałów członka OFE w łącznej wartości aktywów OFE. Mnożąc liczbę posiadanych jednostek rozrachunkowych przez aktualną wartość jednostki rozrachunkowej można dowiedzieć się, jaki kapitał dotychczas zebrano w Funduszu. Liczba jednostek rozrachunkowych posiadanych przez posiadacza OFE nie musi być liczbą naturalną, można posiadać np. 156,42 jednostek rozrachunkowych. Przykładowo, jeśli w danym miesiącu na konto klienta w OFE trafia 100 zł, a wartość jednostki rozrachunkowej w tym dniu wynosi 35,14 zł, to do stanu tegoż klienta doliczane jest 2,84 jednostki rozrachunkowej.
W 1999 r., kiedy powstawały Otwarte Fundusze Emerytalne, wartość jednostki rozrachunkowej wynosiła 10 zł. Dlatego aktualny poziom wartości jednostki rozrachunkowej jest wskaźnikiem tego, ile dane OFE zarobiły od początku swojej działalności. Obserwacja wartości jednostki rozrachunkowej danego OFE w czasie jest sposobem oceny efektywności tego Funduszu. Należy przy tym mieć jednak na uwadze, że odkładanie środków w Otwartych Funduszach Emerytalnych ma charakter długoterminowy, dlatego należy zwracać uwagę na długotrwałe trendy, a nie na jednostkowe spadki wartości jednostek rozliczeniowych. Na podstawie wartości jednostki rozrachunkowej (OFE muszą ją aktualizować na bieżąco) możliwe jest obliczenie stopy zwrotu danego OFE w określonym przedziale czasowym.
Jeśli kogoś nie satysfakcjonuje tempo przyrostu wartości jednostki rozrachunkowej w OFE do którego należy, może zmienić swój Fundusz. Transfery pomiędzy Otwartymi Funduszami Emerytalnymi mają miejsce cztery razy do roku - pod koniec lutego, maja, sierpnia i listopada.