FED, czyli System Rezerwy Federalnej Stanów Zjednoczonych lub Rezerwa Federalna, to bank centralny Stanów Zjednoczonych. Powstał w 1913 r.
Na czele FED stoi Przewodniczący Rady Gubernatorów Systemu Rezerwy Federalnej Stanów Zjednoczonych. Rada Gubernatorów, składająca się z siedmiu członków nominowanych na okres 14 lat przez Prezydenta Stanów Zjednoczonych (wybór musi potwierdzić Senat), to zarząd FED. System Rezerwy Federalnej składa się z dwunastu Banków Rezerwy Federalnej (każdy obejmuje dany region) oraz banków członkowskich.
System Rezerwy Federalnej uzupełniają także dwa istotne organy z punktu widzenia polityki pieniężnej i działalności FED - Federalny Komitet Otwartego Rynku (FOMC) oraz Federalna Rada Doradcza (FAC).
Rezerwa Federalna, jako bank centralny Stanów Zjednoczonych Ameryki, ma szereg obowiązków kluczowych dla gospodarki kraju. FED jest odpowiedzialny m.in. za prowadzenie polityki pieniężnej Stanów - m.in. poprzez kontrolę podaży pieniądza w gospodarce czy kursu dolara amerykańskiego (zarządza rezerwami dewizowymi), oraz ustalanie stóp procentowych. FED może przeprowadzać m.in. operacje otwartego rynku czy operacje na rynku walutowym. Rezerwa Federalna stoi na straży stabilności systemu finansowego kraju. Prowadzi np. system rezerwy obowiązkowej odprowadzanej przez banki, prowadzi aktywną współpracę z bankami w zakresie ich finansowania, jest też tzw. pożyczkodawcą ostatniej szansy (ostatniej instancji) dla banków w złej kondycji finansowej. FED zapewnia bezpieczeństwo i sprawność systemu płatniczego. Także do zadań FED należy emisja dolara amerykańskiego. FED obsługuje Skarb Państwa, np. poprzez obsługę płatności i przychodów administracji, czy obsługę dłużnych papierów skarbowych. System Rezerwy Federalnej Stanów Zjednoczonych jest także współodpowiedzialny za nadzór nad sektorem bankowym i stronę regulacyjną. FED musi dbać także o stabilność cen i utrzymanie poziomu inflacji w ryzach. Cel inflacyjny FED to 2 proc. w dłuższym okresie (miarą inflacji jest wskaźnik deflator PCE).