Należności krótkoterminowe to termin stosowany w rachunkowości, oznaczający należności o okresie spłaty (momencie, w którym stają się wymagalne) nieprzekraczającym 12 miesięcy licząc od dnia bilansowego. Należności krótkoterminowe są księgowane w bilansie przedsiębiorstwa po stronie aktywów, w grupie aktywów obrotowych.
Do należności krótkoterminowych zalicza się m.in. wszystkie należności z tytułu dostaw i usług, czyli po prostu należności od kontrahentów (odbiorców) z odroczonym terminem płatności. Uwaga - w tym przypadku pomija się termin 12 miesięcy jako „granicę” należności krótkoterminowej, są nią wszystkie należności z tytuły dostaw i usług niezależnie od terminu płatności. To jednak wyjątek - do pozostałych należności (opisane poniżej) stosuje się już kryterium wymagalności w ciągu 12 miesięcy od dnia bilansowego.
Poza należnościami z tytułu dostaw i usług, należnościami krótkoterminowymi są także należności z tytułu m.in. ceł (zwrot), podatków (nadpłata), dotacji, ubezpieczeń zdrowotnych i społecznych czy należności publicznoprawne, a także np. należności od pracowników z tytułu zaliczek przez nich pobranych. Wśród należności krótkoterminowych księguje się także należności dochodzone na drodze sądowej. Co jednak istotne, w tym przypadku należy stosować odpisy aktualizujące, gdyż należności te są obarczone pewnym ryzykiem niespłacenia.
Wskazując na przykładzie, należnościami krótkoterminowymi w dniu bilansowym 31 grudnia roku 20XX są wszystkie należności z tytułu dostaw towarów i usług (często rozdziela się w bilansie je jeszcze na te z terminem płatności do 12 miesięcy i przekraczającym 12 miesięcy) oraz te pozostałe należności, które staną się wymagalne do 31 grudnia roku 20XX+1.
Należności krótkoterminowe bywają w bilansie rozdzielane także na te od jednostek powiązanych, oraz od pozostałych jednostek. Jednostką powiązaną jest m.in. jednostka dominująca, istotny inwestor czy jednostki zależne bądź stowarzyszone.