Osoba dysponująca regularnymi nadwyżkami środków pieniężnych powinna zadbać oto, aby je efektywnie pomnożyć. Jedną z opcji jest wykorzystanie do tego celu Planów Systematycznego Oszczędzania. Czym są i jak działają takie produkty? Porównywarka finansowa Comperia.pl przedstawia najważniejsze fakty dotyczące tych instrumentów.
PSO - co to takiego?
Plany Systematycznego Oszczędzania, jak sama nazwa wskazuje, służą do regularnego gromadzenia pieniędzy. Osoba dysponująca nadwyżkami środków pieniężnych, wpłaca je do wcześniej wybranego programu, w którym są one pomnażane.
W zależności od obranej strategii, środki klienta mogą być inwestowane zarówno w bezpieczne, jak i ryzykowne aktywa. Jest to możliwe, ponieważ w większości przypadków PSO to „specjalne” portfele w funduszach inwestycyjnych, a te lokują pieniądze w instrumentach rynku pieniężnego, w obligacjach, czy też nawet akcjach wybranych spółek giełdowych.
Jakie koszty?
Opłaty związane z inwestycją w PSO w dużej mierze zależą od tego, jaki rodzaj funduszu wybrał klient. Z reguły przyjmuje się, że im bardziej agresywna strategia inwestycyjna, tym większe koszty obsługi ponosi klient. Stosując tę zasadę najdroższe są fundusze inwestujące na rynku akcji (opłata za zarządzanie wynosi około 4 proc.), a najtańsze fundusze pieniężne (opłata za zarządzanie poniżej 1 proc.).
Oczywiście, trzeba także pamiętać o opłacie dystrybucyjnej, czyli pobieranej podczas nabywania jednostek danego funduszu. Z reguły jest ona naliczana regresywnie, czyli im mniejsza kwota inwestycji tym większa opłata i na odwrót.
Jakie wpłaty?
W przypadku planów systematycznego oszczędzania to klient sam decyduje o częstotliwości dokonywania wpłat. Może to robić raz na miesiąc, raz na kwartał, a nawet raz na rok. Niektóre instytucje stosują zasadę minimalnej rocznej wpłaty - nie jest wtedy ważne, jak często dokonywana jest wpłata, ważne, aby w danym roku wpłynęła odpowiednia kwota.
Minimalna miesięczna kwota wpłaty do PSO wynosi zazwyczaj 100 złotych, co oznacza, że w skali roku klient powinien wpłacić do takiego programu nie mniej niż 1200 złotych. Na rynku jednak funkcjonują podmioty, w których regularne oszczędzanie można rozpocząć już od kwoty 50 złotych miesięczne.
Na jak długo?
Plany Systematycznego Oszczędzania to produkty wieloletnie, co oznacza że klient decydujący się na takie rozwiązanie zamierza odkładać pieniądze przez dłuższy czas. Należy o tym pamiętać, gdyż w zdecydowanej większości przypadków za wcześniejsze zakończenie inwestycji klient zostanie obarczony odpowiednimi kosztami.
Podmioty oferujące PSO stosują zasadę potrącania tych kosztów z wpłaconego przez klienta kapitału, więc osoba chcąca zakończyć „program” przed terminem, może odzyskać tylko część wpłaconej kwoty. Szczegółowy opis kosztów stosowanych w PSO można znaleźć w kartach produktów.
Warto także wspomnieć, że w planach systematycznego oszczędzania istnieje możliwość czasowego zawieszenia składki. Niestety, taka opcja na ogół jest dostępna dopiero po kilku latach aktywnego inwestowania.
Formy PSO
Plany Systematycznego Oszczędzania mogą występować w formie zwykłych funduszy inwestycyjnych lub też ubezpieczeniowych funduszy kapitałowych. Główna różnica pomiędzy nimi jest taka, że zyski wypracowane w UFK są zwolnione z podatku od zysków kapitałowych (tzw. podatek Belki).
Dodatkowo, w funduszu kapitałowym opakowanym w polisę z reguły jest wskazana osoba uposażona. Dzięki temu środki zgromadzone na UFK nie wchodzą do masy spadkowej w przypadku zgonu osoby oszczędzającej. Jest to dobre rozwiązanie, gdyż mocno upraszcza całą procedurę spadkową.
Długoterminowe gromadzenie pieniędzy nie jest mocną stroną większości osób. Oszczędzanie wiąże się z rezygnacją z bieżącej konsumpcji na rzecz przyszłych, niepewnych zysków. Warto jednak poważnie podejść do tematu, gdyż posiadanie jakiejkolwiek nadwyżki finansowej jest przydatne w chwili nieprzewidzianych wydatków, a te potrafią zaskoczyć w najmniej odpowiedniej chwili.
Autor: Jacek Kasperczyk
Comperia.pl