Ostatnie 12 miesięcy było gratką dla inwestorów giełdowych. Po głębokiej korekcie po upadku banku Lehman Brothers, ceny akcji mocno odbiły. Kto w lutym 2009 r. miał odwagę kupować, po roku mógł realizować naprawdę pokaźne zyski. W okresie od końca lutego ubiegłego roku do końca lutego roku bieżącego, indeks szerokiego rynku WIG wzrósł o prawie 80 proc., zaś indeks polskich blue chipów WIG20 nieco mniej, bo o 65 proc. Jak na tak krótki okres czasu - stopa zwrotu bardzo imponująca.

Wartość aktywów funduszy emerytalnych rosła razem z rynkiem giełdowym, lecz oczywiście w mniejszym stopniu. Najwięcej zarobili klienci OFE Polsat, który wyraźnie zdystansował rywali i osiągnął roczną stopę zwrotu na poziomie niemal 28 proc. Po drugiej stronie zestawienia znajduje się Allianz Polska OFE – cena jego jednostki rozrachunkowej wzrosła tylko o 19 proc. Średnia rynkowa stopa zwrotu ważona wielkością aktywów ukształtowała się na granicy 22 proc.

Skąd taka różnica między zarobkiem OFE, a wynikiem indeksów? Czyżby fundusze inwestycyjne nie wykorzystały w pełni giełdowej hossy? Trzeba pamiętać, że OFE muszą działać zgodnie z ustawą, która narzuca im konkretne limity zaangażowania w poszczególne rodzaje aktywów. W przypadku akcji, granica ta wynosi 40 proc. wartości aktywów funduszu. Lider rankingu niemal w pełni wyczerpał ten limit, w lutym tego roku akcje stanowiły ponad 37 proc. jego portfela. Jak widać, tym razem ryzyko się opłaciło i OFE Polsat może teraz chwalić się najlepszym wynikiem inwestycyjnym. Udział tych ryzykownych papierów w portfelach innych funduszy emerytalnych wahał się między 28 a 32 proc., najbardziej zachowawcze były fundusze AEGON i Generali, ze wskaźnikiem na poziomie lekko ponad 27 proc.

Limity inwestycyjne są jednak bardzo potrzebne, szczególnie jeśli chodzi o instytucje, które z definicji mają inwestować bezpiecznie. A takimi instytucjami są właśnie fundusze emerytalne. Ich głównym zadaniem jest osiągnięcie wysokich stóp zwrotu przy jednoczesnym zachowaniu niskiego ryzyka inwestycyjnego. Gdyby w tym momencie doszło na giełdzie do nieoczekiwanej korekty, najprawdopodobniej lider rankingu wylądowałby na samym końcu.

 

Pamiętajmy, że najlepszym kryterium wyboru funduszu emerytalnego powinien być zysk wypracowany w długim okresie (kilka lat). Oczywiście porównywanie krótkoterminowych wyników ma też sens i pozwala ocenić aktualną kondycję zarządzających, lecz prawdziwa walka powinna rozgrywać się na arenie kilkuletnich stóp zwrotu.

 

 

Który fundusz emerytalny jest według Ciebie najlepszy? Wyraź swoją opinię na naszym forum!