Tajemnica bankowa to zobowiązanie banku, jego pracowników oraz osób za pośrednictwem których bank wykonuje czynności bankowe, do nieujawniania informacji dotyczących czynności bankowych uzyskanych w trakcie negocjowania, zawierania czy realizacji umów, na podstawie których bank dane czynności wykonuje. Informacje te dotyczą m. in. zakresu produktów z których korzysta klient, kwot zdeponowanych w banku na lokatach czy kontach, historii rachunku klienta (wpływów, wydatków, przelewów, wypłat itp.) czy wysokości kredytów i pożyczek zaciąganych przez klienta (oraz innych ich szczegółów, w tym historii spłat).
Banki są obowiązane zachowywać tajemnicę w szczególności wobec osób trzecich (w tym także najbliższej rodziny). Ujawnienie tajemnicy bankowej może nastąpić wyłącznie na podstawie pisemnego upoważnienia wskazanej osoby przez klienta, a po śmierci klienta po dostarczeniu postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku lub poświadczenia dziedziczenia.
Istnieje kilka przesłanek, w których tajemnica bankowa nie istnieje. Należą do nich m.in. sytuacje, gdy ujawnienie określonych informacji jest niezbędne do prawidłowego wykonania czynności bankowej, albo zawarcia i wykonania umowy np. o nadanie oceny inwestycyjnej (rating) sekurytyzowanym wierzytelnościom. Ponadto banki mogą ujawniać tajemnice bankowe adwokatom i radcom prawnym świadczącym usługami na rzecz banku. Tajemnica bankowa nie obowiązuje także w przypadku obowiązków informacyjnych w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.
Ponadto banki muszą ujawniać tajemnice bankowe innym bankom i instytucjom kredytowym w zakresie niezbędnych do wykonywania przez nie czynności bankowych, a także w określonych sytuacjach m.in. na żądanie sądu, prokuratora, ABW, CBA czy policji. Częściej jednak prokuratury czy policja potrzebują postanowienia wydanego przez właściwy miejscowo sąd okręgowy. Informacje objęte tajemnicą bankową są także ujawniane Biuru Informacji Kredytowej.