Aprecjacja jest to umocnienie się ceny danej waluty w stosunku do innej waluty (w systemie płynnego kursu walutowego, czyli gdy na zmianę cenę waluty wpływ mają czynniki rynkowe, a nie decyzja urzędowa jak w przypadku systemu kursu stałego).
Kurs USD/PLN na poziomie 3,50 oznacza, że za jednego dolara amerykańskiego trzeba zapłacić 3,50 zł. Jeśli jednak kurs USD/PLN spadnie do poziomu 3, czyli cena za jednego dolara amerykańskiego spadnie do 3 zł, to mamy do czynienia z aprecjację złotego. Polska waluta umocniła się bowiem wobec amerykańskiej - dolar potaniał (złoty zdrożał). Po aprecjacji złotego potrzeba mniejszą kwotę złotych, aby nabyć jednego dolara (wcześniej 3,50 zł, teraz 3 zł). Także - potrzeba więcej dolarów, żeby nabyć jednego złotego. Przed aprecjacją złotego względem dolara było to ok. 29 centów, a teraz już 33 centy.
Zjawiskiem odwrotnym do aprecjacji jest deprecjacja. Aprecjacja złotego względem dolara oznacza jednocześnie deprecjację dolara względem złotego.
Aprecjacja waluty krajowej w stosunku do zagranicznej ma znaczenie dla wielu kwestii codziennego życia. Przykładowo, mocny złoty wobec waluty zagranicznej (a więc gdy doświadcza aprecjacji względem niej) ma pozytywny wpływ na raty kredytów w tej walucie i poziom całkowitego zadłużenia kredytobiorców. Oznacza bowiem, że kredytobiorcy mogą nabywać taniej walutę obcą, którą regulują zobowiązanie. Podobnie sprawa się ma dla podróżnych - dzięki mocnemu złotemu mogą kupić więcej waluty zagranicznej za daną kwotę w złotych (albo mniej złotych zapłacić za daną kwotę w walucie obcej). Innymi słowy - wskutek aprecjacji wzrasta siła nabywcza waluty krajowej.
Dla gospodarki pozytywnym efektem aprecjacji waluty krajowej jest m.in. większy napływ kapitału zagranicznego. Z drugiej strony, wskutek aprecjacji waluty krajowej eksportowane produkty stają się za granicą mniej konkurencyjne. W połączeniu z napędzanym importem skutkuje to pogorszeniem się bilansu handlowego kraju.