Ze względu na funkcjonujące dotychczas rozróżnienie leasingu na operacyjny i finansowy leasingobiorcy mogli dwojako ujmować w księgach i rozliczać koszty leasingowe. MSSF 16 ujednolici sposób rozpoznawania i prezentowania informacji związanych z leasingiem.
Po nowym roku obowiązywać będzie jeden standard księgowy. Korzystający z leasingu nie będą już mogli ujmować użytkowania przedmiotu umowy w modelu pozabilansowym. Wszystkie aktywa będą musiały być ujmowane w bilansie. Dla leasingobiorców oznacza to wzrost sumy bilansowej i wskaźników zadłużenia, zaś spadek wskaźników kapitałowych. Zmiany bilansowe z kolei będą mieć odzwierciedlenie w kształtowaniu się wskaźników finansowych i efektywnościowych, takich jak m.in. zysk netto, zysk operacyjny, wskaźnik stopy zwrotu, wskaźnik płynności bieżącej.
Zmiany w ujmowaniu leasingu to wyzwanie dla spółek, które od stycznia przyszłego roku będą musiały regularnie uzupełniać prowadzone ewidencje o nowe kontrakty i odnotowywać wprowadzane w nich modyfikacje, bo te mogą rzutować na wycenę aktywów i zadłużenia.
Z początkiem stycznia 2019 r. wśród umów leasingowych znajdą się umowy typu usługowego, np. umowy najmu i dzierżawy powierzchni czy nawet usług telekomunikacyjnych, świadczonych przy użyciu środków trwałych (takich jak kable czy serwery). Pobierane do tej pory od wynajmu lub dzierżawy czynsze zniknął na rzecz amortyzacji i kosztów odsetkowych.
Zmiany wprowadzane przez MSSF 16 dotyczą wyłącznie spółek sporządzających raporty finansowe zgodnie z międzynarodowymi standardami sprawozdawczości. Nowe prawo nie wpłynie na firmy działające w oparciu o krajową ustawę o rachunkowości, nie zmieni się również podatkowe ujęcie leasingu.