Produkty strukturyzowane mogą zarabiać zarówno na wzrostach instrumentów bazowych, na ich spadkach, jak wzajemnych zależnościach między nimi.
Wszystko zależy od wykorzystanej w konstrukcji produktu opcji. Przykładem instrumentu pochodnego, często wykorzystywanego na polskim rynku, jest tzw. opcja na różnicę. Zysk inwestorów zależy w tym przypadku od nadwyżki stopy zwrotu jednego aktywa nad drugim.
Załóżmy, że opcja opiera się na dwóch instrumentach bazowych – akcjach dwóch spółek. Wartość pierwszej rośnie o 10 proc., drugiej o 5 proc. Wówczas zysk z produktu strukturyzowanego wyniósłby 5 proc. Tyle samo zarobilibyśmy, gdyby cena akcji jednej spółki spadła o 10 proc., a drugiej o 5 proc. Jeszcze bardziej bezpośrednim sposobem zarabiania na spadkach jest wbudowanie w produkt strukturyzowany opcji put, czyli opcji sprzedaży. Inwestora zarabia wówczas dokładnie tyle ile spadnie instrument bazowy – na przykład WIG20.
Comperia.pl